سیلیکون کاربید نوعی کاربید است که به طور اتفاقی توسط آمریکایی آچسون در آزمایش الماس ذوب شده در سال 1891 کشف شد. در آن زمان با مخلوطی از الماس اشتباه گرفته شد. بنابراین ، آن را Emery نامگذاری کردند. در سال 1893 ، Acheson بیرون آمد. روش ذوب صنعتی کاربید سیلیکون ، که معمولاً به عنوان کوره Acheson شناخته می شود ، تاکنون استفاده می شده است ، با مواد کربنی به عنوان هسته اصلی کوره مقاومت ، مخلوط کوارتز SIO2 و کربن را برای تشکیل کاربید سیلیکون گرم می کند.
چندین رویداد در مورد کاربید سیلیکون
1905 اولین بار که کاربید سیلیسیم در شهاب سنگ ها پیدا شد.
در سال 1907 ، اولین دیود ساطع کننده نور بلور کاربید سیلیکون متولد شد.
در سال 1955 ، پیشرفت چشمگیری در تئوری و فناوری ، LELY پیشنهاد رشد کربن سازی با کیفیت بالا را داد و از آن زمان ، SiC به عنوان یک ماده الکترونیکی ضروری در نظر گرفته شده است.
1958 اولین کنفرانس جهانی کاربید سیلیکون برای تبادلات دانشگاهی در بوستون برگزار شد.
1978 در دهه 1960 و 1970 ، کاربید سیلیکون به طور عمده توسط اتحاد جماهیر شوروی سابق مورد مطالعه قرار گرفت. تا سال 1978 ، اولین بار روش تصفیه دانه “LELY بهبود یافته فناوری” به کار گرفته شد.
از سال 1987 تاکنون ، خط تولید کاربید سیلیکون با نتایج تحقیقات CREE تأسیس شد و تامین کنندگان شروع به تهیه بسترهای تجاری کاربید سیلیکون کردند.